Het koudbandstaal kan op zijn beurt nog voorzien worden van een laagje tin in een vertinnerij om blik te maken, verzinkt op een zinkbaan, gegalvaniseerd, en zelfs geverfd op een verflijn.
Dit is een ETTS (Eye To The Sky). Het is niet anders dan een rol, alleen is deze gekanteld op een kunststof vlonder met vorkgaten voor een heftruck. Deze vlonders worden na gebruik weer retour gestuurd naar de opslaghallen.
Het resultaat kan ook een pakketje met blikplaten zijn. Dit pakketje van gemiddeld 1,5 ton gewicht kan ongeveer 1000 platen staal bevatten.
Het opladen van een ingepakte koudband-rol op een wagon voor intern vervoer over het uitgebreide spoornet op het terrein.
Er zijn veel hallen waar materiaal opgeslagen kan zijn, dus het is een heel karwei om alles goed uit te rangeren om toch alles op tijd op de juiste plek te laten aankomen.
Met platte wagons wordt dit materiaal op het terrein verder vervoerd via spoor naar opslaghallen en daarna naar stukgoedhavens getransporteerd voor de binnenvaart en zeevaart of via vrachtwagens naar verschillende klanten. Dit interne transport van eindproducten gebeurd met speciale stille locomotieven, om niet te veel geluidsoverlast voor de omliggende gemeenten te veroorzaken.
Een flink deel wordt over de weg getransporteerd, maar dit geld alleen voor de duurderde producten, want wegvervoer is duur.
De lading moet zeer goed vaststaan.
Want dit kan er anders gebeuren.
En mag deze rol weer helemaal terug naar de oxystaalfabriek in de vorm van schroot.
Eenmaal in de stukgoedhaven aangekomen, krijgt het materiaal een laatste visuele en administratieve controle en kan het in het ruim worden gehesen met een automatische rollentang, die ook draaien kan.
Omdat staal de gewoonte heeft om te roesten, hadden de havens een probleem bij regen. De rollen zijn bij aanvoer uiteraard afgedekt met plastic, maar als ze geladen worden moeten ze toch bloot staan. Hiervoor is de Allweather-terminal gebouwd voor de binnenvaart. Deze met een deur afsluitbare hal waar een schip helemaal in kan varen zorgt voor 24 uur per dag laden en lossen.
Maar omdat het niet altijd regent en ook niet al het materiaal droog moet blijven, wordt het meeste nog altijd buiten gedaan in deze zeehaven (in deze foto plakken voor de binnenvaart).
Voor zeevaart gelden behoorlijke eisen. Onderweg mag de het materiaal niet gaan schuiven en moet het ook heel blijven, natuurlijk.
Met staalband en stuwhout wordt dit allemaal zeevast neergezet in de ruimen. Hierbij wordt ook gebruik gemaakt van heftrucks in de ruimen.
Het kan meer dan een week duren voordat een schip voor verre bestemmingen zoals de Verenigde Staten helemaal vol is.
Tenslotte wordt het materiaal 'aan de overkant' gelost, opgeslagen en vervoerd naar de klanten.